ทองแดงและโลหะผสมทองแดงมีคุณสมบัติอย่างไร

บรอนซ์แต่เดิมหมายถึงโลหะผสมทองแดงโดยมีดีบุกเป็นสารเติมแต่งหลักในยุคปัจจุบัน โลหะผสมทองแดงทั้งหมดยกเว้นทองเหลืองจะรวมอยู่ในประเภทของทองแดง เช่น ทองแดงดีบุก ทองแดงอลูมิเนียม และทองแดงเบริลเลียมเป็นเรื่องปกติที่จะแบ่งบรอนซ์ออกเป็นสองประเภท: บรอนซ์ดีบุกและบรอนซ์อู๋ซีส่วนใหญ่จะใช้ในการผลิตชิ้นส่วนที่ทนต่อการกัดกร่อนและการสึกหรอ เช่น ปลอกเพลา แผ่นแบริ่งแรงขับ ฯลฯ เนื่องจากดีบุกมีทรัพยากรที่จำกัด องค์ประกอบโลหะผสมอื่นๆ บางส่วนจึงถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมเมื่อเร็วๆ นี้เพื่อทดแทนดีบุกที่พบมากที่สุดคืออลูมิเนียมบรอนซ์ ตะกั่วบรอนซ์ และเบริลเลียมบรอนซ์อลูมิเนียมบรอนซ์มีความต้านทานการกัดกร่อนได้ดีกว่าดีบุกบรอนซ์ และมักใช้ในการผลิตชิ้นส่วนที่ทนต่อการกัดกร่อนและทนต่อการสึกหรอ เช่น เกียร์ เฟืองตัวหนอน บูช ฯลฯ บรอนซ์เบริลเลียมส่วนใหญ่จะใช้สำหรับสปริงที่สำคัญและชิ้นส่วนที่ยืดหยุ่นเช่นกัน เช่นคอนแทคเตอร์ไฟฟ้า อิเล็กโทรดสำหรับเครื่องเชื่อมไฟฟ้า นาฬิกา และชิ้นส่วนนาฬิกา ฯลฯ

มีการใช้วิธีการหลายวิธีในการปกป้องทองแดง สิ่งสำคัญที่สุดคือความก้าวหน้าอย่างมากในการวิจัยและพัฒนาโดยใช้สารยับยั้งการกัดกร่อนต่างๆปัจจุบันญี่ปุ่นมีการวิจัยอย่างกว้างขวางมากขึ้นเกี่ยวกับเทคโนโลยีการป้องกันพื้นผิวทองแดงและโลหะผสมทองแดง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านวัสดุตกแต่งอาคาร และประสบความสำเร็จอย่างมากงานบ้านมุ่งเน้นไปที่การขัดพื้นผิวและการรักษาสีของผลิตภัณฑ์ทองแดงเป็นหลัก และยังมีความคืบหน้าบางประการอีกด้วย

การไหลของกระบวนการของการทู่พื้นผิวทองแดงและโลหะผสมทองแดงคือ: การล้างไขมัน – การล้างด้วยน้ำร้อน – การล้างด้วยน้ำเย็น – การดอง (กรดไฮโดรคลอริกเข้มข้นหรือเศษส่วนมวล 10% อุณหภูมิห้อง 30 วินาที) – การซักด้วยเครื่อง – การล้างด้วยกรดเข้มข้น – การล้างด้วยน้ำ – พื้นผิว การปรับสภาพ (30-90 กรัม /LCrO3, 15-30 กรัม/LH2S04, 15-30 วินาที) -> การซัก-การดอง (112804 โดยมีเศษส่วนมวล 10%)->การซัก-ทู่-การซัก-การทำให้แห้งฟิล์มทู่ที่ไม่ผ่านการรับรองของทองแดงและโลหะผสมทองแดงสามารถกำจัดออกได้โดยการแช่ในสารละลาย H2S04 ด้วยเศษส่วนมวลร้อน 1,000 กรดไฮโดรคลอริกเข้มข้น หรือสารละลายโซเดียมไฮดรอกไซด์ 300 กรัม/ลิตร